79. Rocznica Rzezi Wołyńskiej! POLECANA Lektura

Ofiarom ludobójstwa OUN-UPA.

— intix

Ten wpis ma charakter informacyjny, nie namawia do... i nie wspomaga żadnej nielegalnej działalności, nienawiści i przestępstwa…

Jedynie ma na celu
...ocalić od zapomnienia...
i chronić przed zafałszowaniem prawdy.
 
Znajomość tego, co było "WCZORAJ",
ułatwia nam też zrozumienie tego, co jest "DZISIAJ".
Podpowiada również jak postępować
aby ZŁO, które miało miejsce "WCZORAJ"...
nigdy się nie powtórzyło...
 
"Miłość nie pamięta złego"
Naucza święty Apostoł Paweł
 
i trzeba Go słuchać!
 
ale... MIŁOŚĆ i PRAWDA
idą w parze...
 
Brońmy więc prawdy
ale nie bądźmy pamiętliwi
(w znaczeniu żądzy zemsty)
 
i... uciekajmy od pokusy
n i e n a w i ś c i...
Tego się wystrzegajmy!
 
Módlmy się za nas
i za bliźniego...
 
za przyjaciela
i... za NIEprzyjaciela...
 
Módlmy się o PRZEMIANĘ
– każdego – ludzkiego serca...
 
Módlmy się też za Ofiary
okrutnych zbrodni...
 
przez ludzi – na ludziach –

dokonanych...

 
Kyrie, eleison…

20.11. A.D. 2021. J.B.K

Zapraszam do lektury obszernych i – uprzedzam – wstrząsających opracowań.

Tablica ku czci Ofiar Ludobójstwa OUN-UPA na Wołyniu.
Kościół Św. Brygidy w Gdańsku

†
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj im świeci na wieki wieków.
Niech odpoczywają w pokoju. Amen.

I N S T Y T U T  P A M I Ę C I  N A R O D O W E J

KOMISJA ŚCIGANIA ZBRODNI
PRZECIWKO NARODOWI POLSKIEMU

S. Agnieszka Michna – Siostry zakonne ofiary zbrodni

nacjonalistów ukraińskich

na terenie metropolii lwowskiej

obrządku łacińskiego

w latach 1939-1947

(PDF - 2.04 MB)

Pamięci sióstr zakonnych,
ofiar nacjonalizmu ukraińskiego,
pracę tę poświęcam

 

   SPIS TREŚCI
    Przedmowa    . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
    Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
    1. Żeńskie zakony i zgromadzenia zakonne w okresie
           międzywojennym  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
    2. Działalność sióstr zakonnych w czasie II wojny światowej.. . . . . 3
    3. Martyrologia sióstr zakonnych na terenie metropolii
        lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939–1947 . . . . . . . . . 51
             Siostry zakonne zamordowane przez nacjonalistów
             ukraińskich  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
             Inne formy prześladowań w stosunku do żeńskich zakonów
             i zgromadzeń zakonnych  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
    Aneks
         Rozmowa przeprowadzona 18 lutego 2004 r. w Janowcu
         z s. Kryspiną (Karoliną Cnotą) – świadkiem tragicznych
         wydarzeń, które miały miejsce 16 kwietnia 1944 r.
         w Petlikowcach Starych . .  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
    Wykaz skrótów   . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
    Bibliografia    . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
    Indeks osób  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
    Indeks miejscowości  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  99
    Streszczenie w jęz. angielskim   . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101

 

    „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy
    naszym winowajcom” – to jest generalna reguła
    obowiązująca nas katolików. Przebaczenie nie może
    być jednak przekreśleniem zaistniałych faktów, a już,
    broń Boże, pamięci o setkach tysięcy polskich ofiar
    ludobójstwa na Wschodzie. Prawdę trzeba ujawniać
    z tym większą determinacją, im jest tragiczniejsza.
    Żeby się już nie powtórzyła.
    — o. Mieczysław Albert Krąpiec

PRZEDMOWA

 

    Niniejsza książka spełnia bardzo potrzebną, a nade wszystko aktualną rolę dokumentacyjną i dowodową. W 2005 r. siostra Agnieszka Michna (w profesji zakonnej – s. Agnes), należąca do Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z Szymanowa, nauczycielka historii w tamtejszej szkole żeńskiej, uwieńczyła tym dziełem studia w zakresie historii w Mazowieckiej Wyższej Szkole Humanistyczno-Pedagogicznej w Łowiczu. Rok wcześniej zaproponowałem Autorce ten właśnie temat pracy magisterskiej i podjąłem się opieki promotorskiej.

    Siostra przygotowała rozprawę z wzorową rzetelnością i starannością. Wykorzystała dostępne źródła publikowane, wspomnienia i relacje drukowane oraz bogatą literaturę na temat ludobójstwa na Polakach, dokonanego przez UPA i formacje pokrewne.
    Oprócz archiwaliów IPN-u oraz Ośrodka KARTA sięgnęła jako pierwsza badaczka na gruncie polskim do zasobów archiwalnych żeńskich zgromadzeń zakonnych, które padły ofiarą zbrodni lub prześladowań ukraińskich siepaczy. Postawiło to pracę w rzędzie publikacji odkrywczych. Autorka wprowadziła tok spokojnej, powściągliwej narracji, nie uchylając się jednak przed dobitną ekspresją ocen moralnych i konstatacji historycznych.

    Temat tu podjęty jest novum na polskim rynku wydawniczym. Istnieją już liczne monumentalne i przyczynkarskie prace o ludobójstwie obciążającym UPA, Dywizję SS-Galizien et consortes, w przekroju terytorialnym lub chronologicznym. Powstały też dzieła o martyrologii duchowieństwa rzymskokatolickiego na dawnych ziemiach południowo-wschodnich Polski. Należy tu wymienić nazwiska m.in. Ewy i Władysława Siemaszków, Aleksandra Kormana, Wiktora Poliszczuka, Edwarda Prusa, Józefa Turowskiego, Wincentego Urbana, Szczepana Siekierki, Henryka Komańskiego.
    Obfity plon dokumentacji przynoszą wstrząsające relacje i redakcyjne opracowania ponad stu numerów czasopisma „Na Rubieży”. Jego wydawca, Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, od kilkunastu lat zbiera materiał dowodowy potwornych zbrodni „uczniów” Dmytra Doncowa.
    W ciągu ostatnich paru lat, już po napisaniu tej pracy przez Autorkę, w trakcie poszukiwań wydawcy ukazało się kilka innych publikacji poświęconych martyrologii kleru rzymsko-katolickiego na ziemiach południowo-wschodnich Polski w czasie wojny, m.in. Marii Dębowskiej i ks. Józefa Wołczańskiego. Zakonnice wszakże nie doczekały się dotąd oddzielnego opracowania.
    Rozprawa siostry Michny wypełnia umiejętnie tę lukę. Ujęcie zagadnienia przez Autorkę budzi tym większą uwagę, że pisze ona o dramacie starszego pokolenia sióstr swojego środowiska, zakonów dobrze sobie znanych. Przedstawia model życia konsekrowanego, który nie ma dla Niej tajemnic. Jest to relacja sumienna, przygotowana z naturalną kompetencją.
    
    Na skutek poszukiwań archiwalnych Autorka doliczyła się dwudziestu jeden zbrodni dokonanych przez ludobójców z formacji ukraińskich na zakonnicach polskich w granicach lwowskiej prowincji kościelnej.
    Być może wywoła to odruch lekceważenia: tak mało ofiar w porównaniu z dziesiątkami tysięcy Polaków wszelkiej kondycji, wieku i stanu, zamordowanych przez UPA, esesmanów ukraińskich czy ukraińską policję pomocniczą. Otóż nie. Pomijając oczywisty fakt, że nie wolno bagatelizować ani relatywizować choćby pojedynczej śmierci niewinnej i bezbronnej osoby, trzeba podkreślić, że niniejsza praca uzupełnia rozliczne świadectwa przerażającego planu eksterminacji narodu polskiego in corpore na ziemiach południowo-wschodnich.
    
    Plan ten, zrodzony w głowach przywódców OUN (szczególnie frakcji banderowskiej), wyrastał z koszmarnej ideologii tego ugrupowania, którą Autorka pokrótce przypomina dla zrozumienia przyczyn tragedii.
    W planie tym mieściła się oczywiście zagłada zakonnic, niosących najczęściej pomoc biednym, głodnym i chorym, prowadzących sierocińce, szpitale i przytułki, uczących i katechizujących dzieci, służących w parafiach. Kontrast między funkcjami charytatywnymi i edukacyjnymi tych niewiast, ich poświęceniem i cierpliwością a brutalnością zbrodni robi większe wrażenie niż sam opis przebiegu wydarzeń. Dzięki temu została mocniej uwypuklona hańba złoczyńców.
    
    Podnoszę celowo ten aspekt badań Autorki, gdyż aż do tej pory w myśl błędnej, krótkowzrocznej polityki sterowanej przez obce interesy mamy w Polsce do czynienia z próbami pomniejszania tego ludobójstwa, a nawet zaprzeczania mu wbrew kolekcji niezbitych świadectw. Zdarzały się też przypadki ohydnego wykpiwania ofiar i „tłumaczenia” tzw. racjami politycznymi ich straszliwych męczarni. Tego rodzaju podła taktyka prowadzi nie do upragnionego pojednania między narodami, lecz do rozzuchwalenia pogrobowców i naśladowców zbrodniarzy, już teraz dobrze widocznego.
    Praca siostry Agnieszki stanowi ważną cząstkę „protokołu pamięci”, wzywającego do opamiętania, koniecznego osądzenia i choćby symbolicznego potępienia winnych.
    Pragnę zatem wyrazić głęboką wdzięczność Panu Prezesowi Januszowi Kurtyce i pracownikom Instytutu Pamięci Narodowej za przyjęcie tej cennej rozprawy do planu wydawniczego.

dr hab. Tadeusz M. Trajdos

(...)
CAŁOŚĆ: https://zbrodniawolynska.pl/download/98/132/Siostry-zakonne-ofiary-zbrodni-nacjonalistow-ukrainskich.pdf

W załączeniu kolejna POLECANA - wstrząsająca lektura:

____________ +  †  + ____________

Cerkiew w czasie ludobójstwa na Kresach

a także:

"Każdy, kto był Polakiem, miał zostać unicestwiony"

____________ +  †  + ____________

Módlmy się:

LITANJA do Najdroższej Krwi Pańskiej.


____________ +  †  + ____________

 

† † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † †